Παρασκευή 1 Ιουνίου 2012

2 σχόλια:

Λίγα λόγια από τους ιδρυτές

Στην παρέα των παιδικών μας χρόνων, η περιέργεια και η εξερεύνηση περίσσευε. Τι να ανακαλύψεις όμως σε έναν πάμφτωχο τόπο; Πέτρες,πέτρες, πέτρες και αραιά που και που λίγο χώμα, ανακατεμένο με κεραμικά. Αργότερα καταλάβαμε ότι τα κεραμικά ήταν κομμάτια από αρχαία αγγεία, μια και το χωριό μας βρίσκεται πάνω σε έναν από τους αρχαίους δρόμους που οδηγούσαν στη Δωδώνη.

Περπατώντας στην κοιλάδα του ποταμού Άνω Λούρου, που βρίσκεται μεταξύ των βουνών του Ξηροβουνίου και του Τόμαρου (Ολύτσικα) βρίσκουμε ερειπωμένα σπίτια και μαντριά και καθώς ξυπνούσαμε τις κουκουβάγιες ακούγονταν, κανένα κουδούνι που απόμεινε στην γρεντιά ξεχασμένο από το νοικοκύρη του,που έφυγε στην ξενιτειά μετά τους πολέμους που ρήμαξαν την πατρίδα μας τον εικοστό αιώνα.

Μαζεύαμε ότι βρίσκαμε, άροτρα, σκουριασμένα χαλκώματα, πυροστιές, γάστρες, καζάνια, εργαλεία κ.λ.π.Αντικείμενα στοιχειωμένα από το χρόνο και τις σκιές των ανθρώπων μιας εποχής, που κάθε οικογένεια εξασφάλιζε την επιβιωσή της και την αυτονομία της χτίζοντας το σπίτι, το μαντρί για τα ζώα, παρασκευάζοντας την τροφή τους, φτιάχνοντας τα ρούχα τους, μιας εποχής που όλα γινόταν με το χέρι, με τον ιδρώτα και ίσως με καλή διάθεση, μιας εποχής που τα παιδιά εργαζόταν, πήγαιναν στο σχολείο και έπαιζαν, αναλάμβαναν ευθύνες από νωρίς στη ζωή τους.

Σκεφτήκαμε ότι μπορεί να είναι χρήσιμο για τη σημερινή εποχή, που τα παιδιά μένουν καθηλωμένα στις οθόνες των ηλεκτρονικών υπολογιστών, να τους δείξουμε αυτά τα αντικείμενα, τη λειτουργία τους για τη ζωή και με αφορμή τη γνωριμία με έναν κόσμο που χάνεται, τον κόσμο της προβιομηχανικής εποχής, να προβληματιστούν, να δράσουν, να σκεφτούν, να παίξουν, ………….

Έτσι ο βασικός σκοπός μας είναι η βιωματική μάθηση, με ευχάριστο τρόπο. Με αφορμή πάντα ένα χειροποίητο αντικείμενο το παιδί μπορεί μέσα από τις αισθήσεις του, να λειτουργήσει, να το φανταστεί στο πραγματικό του περιβάλλον, να του δώσει ένα νέο νόημα μέσω της τέχνης, στη σύγχρονη εποχή και για τη δική τους ζωή....

Για τη στέγαση όλων αυτών των αντικειμένων, την κατασκευή και την αναπαλαίωση κτισμάτων, σημαντική ήταν η συμβολή του ενός εκ των δύο ιδρυτών κ. Κώστα Ζιάκκα, ο οποίος συμμετείχε σε όλα τα επίπεδα της Τοπικής Αυτοδιοίκησης από το έτος 1995 μέχρι και το έτος 2010. Το έργο αυτό ολοκληρώθηκε με την κατασκευή του υπαίθριου πέτρινου θεάτρου στο οποίο αρωγός ήταν ο Δήμος Αγίου Δημητρίου επι Δημαρχίας Χρήστου Παπαδήμα.

Οι ιδρυτές:Φώτης Δ. Γιωτάκης, Κώστας Π. Ζιάκκας